Column

Lid blijven?

Ik heet Jim Kraaykamp en ben coacher voor communicatie professionals.Sinds 3 decennia ben ik lid van deze vereniging

Eigenlijk moet ik mijn lidmaatschap opzeggen. Dat heb ik al een paar maal bedacht. En natuurlijk zeg je dan niet op per e-mail, of je laat gewoon niets meer van je horen. Nee, bedacht ik me, als ik na zo veel jaren mijn lidmaatschap van deze club opzeg, dan doe ik dat in real life bij het bestuur.
En waarom opzeggen? Nou niet om de contributie, want dat bedrag is te overzien. En als je het dan ook nog deelt door 12 maanden, dan is het helemaal peanuts. Nee, mijn terugkerende overweging om op te zeggen was, dat ik vaak te weinig tijd bleek te hebben om naar de bijeenkomsten te gaan.
Ik bemerkte vaak te laat dat er een interessante bijeenkomst was, en dan had ik al andere afspraken gemaakt. Dus liet ik het voorbijgaan. Of ik had juist wel rekening gehouden met de datum van een bijeenkomst van onze club, maar dan was er een onderwerp aan de orde dat net buiten mijn belangstellingssfeer lag. Of het was zulk slecht weer dat ik geen zin had om de stad in te gaan (ik woon buiten Amsterdam). Kortom, allerlei vage redenen om mijn lidmaatschap op te zeggen.

Opzeggen dus.

Zo gedacht, zo gedaan: al een paar keer in de vele jaren dat ik nu lid ben van Welcom (en haar rechtsvoorgangers), ben ik naar een bijeenkomst van onze Amsterdamse communicatieclub getogen,

met het vaste voornemen om mijn lidmaatschap op te zeggen. Ik wist al hoe ik het zou gaan zeggen, en welk bestuurslid ik zou aanklampen. Ik kom binnen. Begroet hier en daar wat mede clubleden, en raak aan de praat met iemand die ik al een tijdje ken. En die stelt mij voor aan iemand die nieuw voor mij is, en een heel boeiend verhaal blijkt te hebben. Er ontstaat een heel geanimeerd gesprek, waar ook anderen zich bij aansluiten. Voor dat ik het weet, is de bijeenkomst alweer voorbij. En ik heb niet opgezegd! Dat was maar goed ook, want anders had ik dit nieuwe, leuke contact niet opgedaan. Ik laat mijn voornemen om op te zeggen varen, en besluit voortaan vaker naar een bijeenkomst van Welcom te gaan. En het leuke is, telkens als ik ga, kom ik weer zo’n interessant, nieuw contact tegen. Iemand waar je heel lang naar kunt zoeken en die niet kunt vinden. Of iemand die een ander licht werpt op een situatie, of je een inzicht biedt, dat je anders niet zo snel gevonden zou hebben.

Dat is voor mij telkens weer, nu al meer dan 2 a 3 decennia, reden om lid te blijven. Graag tot ziens dus bij Welcom!

 

Jim Kraaykamp

Mijn pen is doorgegeven aan: Thijs Box